ΤΑ ΠΟΛΥΣΠΟΡΙΑ Τον Νοέμβριο ο λαός μας τον λέει και «χαμένο». Λένε πως άμα ξεκινήσει να βρέχει, ξεχνάει να σταματήσει γι’ αυτό και δώσανε τούτο το περίεργο όνομα. -Μια χρονιά, το πενήντα τρία νομίζω, άρχισε να βρέχει στις τρεις του Νοέμβρη και ξέρεις πότε σταμάτησες; μου ‘πε κάποτε ο μπάρμπα Κώστας. -Πότε ρώτησα; Σχεδόν αδιάφορα -Στις δώδεκα του Φλεβάρη. Εκείνο το φθινόπωρο κανείς μας δεν μπόρεσε να οργώσει. Κοντέψαμε να μείνουμε χωρίς σιτάρι. Δέκα μέρες αν κρατούσε η βροχή, δεν υπήρχε περίπτωση να σπείρουμε. Περιμέναμε μια βδομάδα να στεγνώσουν τα χωράφια και καινούρια βροχή ξεκίνησε. Ευτυχώς αυτή τη φορά κράτησε πολύ λίγο. Τελικά τα καταφέραμε να σπείρουμε, αλλά το όψιμο σιτάρι και δεν είχε καλή παραγωγή. Περιορισμένη η παραγωγή και τα σιτάρι εκείνη τη χρονιά δεν έφτασε ούτε για το ψωμί της φαμίλιας. Μαθημένοι όμως σε τέτοιες καταστάσεις με στερήσεις και δυσκολίες τα καταφέραμε. Γι’ αυτό πάντα φροντίζουμε να εξευμενίζουμε τη γη μας. Τις επίγειες αλλά και τις ουράνιε