ΠΑΙΔΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΑΙΔΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Γεννήθηκα στην Πενσυλβάνια μες στις στοές. Άλλοι μιλάνε για το Κολοράντο, μα σίγουρος δεν είμαι πια γι’ αυτό. Ούτε με νοιάζει τώρα πια τι λεν οι φήμες. Στη σκοτεινιά γεννήθηκα, στις φλέβες, στα κατάβαθα της γης, τα χρέη των γονιών μου να πληρώσω. Σπίτι, παιχνίδι, αγκαλιά εγώ δεν γνώρισα, μήτε το φως του ήλιου. Η μάνα μου εργάτρια κι αυτή, ποτέ δεν κοίταξε κατάματα τον ήλιο. Δούλευε γκαστρωμένη δωδεκάωρο και κουβαλούσε πέτρες, χώμα και υλικά στα ορυχεία. Κάθισε σε μια πέτρα και με γέννησε, παρόλα αυτά δεν είδα ακόμα ήλιο. Τώρα μες στις στοές δουλεύουμε διπλά. Τα χρέη ίσως κάποια μέρα πληρωθούνε. Μες τα λαγούμια της στοάς κάποιοι δεν πρόλαβαν, τους πλάκωσαν τα χώματα κι άλλους η πτώση λίθων. Οι τρεις τους ήτανε παιδιά πεντέμισι-έξι χρόνων. Τους θάψαμε παράταιρα, χωρίς ψαλμό ή κάποια τέλος πάντων μεγαλεία. Αδάκρυτοι μας φύγανε –είχε ομορφιά, για μας ο πόνος-. Στάνλεϋ με βαπτίσανε, σαν τον παππού, εργάτη δεύτερης γενιάς φερμένο, από τις ακτές της