Ο ΑΠΟΜΑΚΡΟΣ Τράβηξε την κουρτίνα του κι είδε τον ήλιο να μεσουρανεί και να ζεσταίνει τα μουσκεμένα καλντερίμια της Ύδρας. Άχνιζε ο τόπος από την υγρασία, ενώ τα ανήλιαγα σοκάκια κρατούσαν ακόμη νερό ή ήταν μουσκεμένα κι έδειχναν τις συχνές αλλαγές του καιρού και το αλλοπρόσαλλο του Μάρτη. Χαμογέλασε και γεμάτος λαχτάρα, έστρεψε το βλέμμα του στο λιμάνι. Είδε τα πανιά να λύνονται και το λιμάνι ν’ αποκτά ζωή και κίνηση. Μια κίνηση γνώριμη, αρμονική και ταξιδιάρικη. Ο ήλιος ζέστανε την καρδιά του και βγήκε στο ανώι του σπιτιού του να βλέπει καλύτερα. Πήρε και τις αγαπημένες του μπότες, άρχισε να τις στιλβώνει με βερνίκι «μπαρμπερίνικο». Αγαπημένα χρώματα, συνήθειες που του θύμιζαν ταξιδιάρικες αναμνήσεις και περιπέτειες της νεανικής του διαδρομής. Τούτα τα πράματα τάχει φέρει στα πρώτα του ταξίδια, με κόπους κι ιδρώτα από την Αίγυπτο και τα παράλια της Αφρικής. Η ποιότητα άριστη με ξεχωριστό χρώμα και