ΔΑΚΡΥΑ Τα δάκρυά μας, θάλασσα γαλήνης τα δάκρυά μας, θάλασσα καυτά σκεπάζουν τους νεκρούς μας και τη βία το δράμα, την οργή, την προσφυγιά. Ποια θάλασσα εμάς θα μας σκεπάσει; Ποια μάνα δε θα κλάψει ένα παιδί; Ποιο σύνορο, τη μάνα θα κρατήσει μακριά, απ του παιδιού της, τη ζωή; Σου στέλνω κάθε βράδυ με το κύμα τα δάκρια της μάνας τα καυτά Κι αν κρύωσες παιδάκι μου στο μνήμα να σε σκεπάζουν να σου δίνουν ζεστασιά. Ο πρόσφυγας, δε θέλει μεγαλεία μόνο της μάνας, θέλει την ευχή Θέλει να μην πεθάνει το παιδί του θέλει μιαν ευκαιρία στη ζωή. ΓΕΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ